آقای وین

وبلاگ فیلشاه کلمه اولین انیمیشن بلند ایرانی است که من دیده‌ام. پیش از این تعریف شاهزاده‌ی روم را خیلی شنیده بودم، اما موفق نشدم آن را در سینما ببینم. در هر صورت موقعیت پیش آمد و توانستم انیمیشن وبلاگ فیلشاه کلمه را در سینم آقای وین...ادامه مطلب

زیر نور چراغی که با چشمک زدنش نشان می‌داد به اواخر عمرش نزدیک شده، به دیوار تکیه داده بود و دودی را که از دهانش خارج می‌شد، به دقت نگاه می‌کرد. زیر چشمانش سیاهی آسمانی که بالای سرش بود را یادآور می‌شد. پُک عمیقی به سیگارش زد. از این که صدای سوختن سیگار را در سکوت شب می‌شنید لذت می‌بُرد. سعی می‌کرد تا جایی که می‌تواند دود را در سینه‌اش نگه دارد. هرچند باعث می‌شد تهوع بگیرد ولی دردش را تسکین می‌داد. دود را از میان لب‌های کبودش به سمت چراغ چشمک‌زن هل داد. آنقدر غرق در افکارش شده بود که متوجه نشد پیرمردی ایستاده و مدتی است مبهوت او را تماشا می‌کند. - نترس حاجی. دیگه برام ضرر نداره. تازه خوبم هست. شاید سرطانم سرطان بگیره و من از دستش راحت شم! پیرمرد بدون این که چیزی بگوید سرش را برگرداند و رفت.  + نوشته شده در  سه شنبه نهم آبان ۱۳۹۶ساعت 19:41  توسط بروس  |  آقای وین...ادامه مطلب

راستش را بخواهید، پای کریستوفر نولان که به میان بیاید؛ دیگر هیچ متعجّب ساختنی نمی‌تواند متعجبم کند! برای همین اخبار، ستایش‌ها و رکوردشکنی‌های دانکرک پیش از این که آن را ببینم، برایم اصلاً عجیب نبود. تنها چیزی که پیش از مشاهده‌ی آن نظرم را جلب کرد و به نوعی شاید بتوان گفت که متعجبم کرد مسئله‌ی مدت زمان فیلم بود. دانکرک با ۱۰۵ دقیقه، کوتاه‌ترین فیلم ساخته شده‌ی نولان در هالیوود است. از ذهن قصه‌پرداز و چیزی که پیش از این از او دیده بودم بعید بود. امّا با دیدن فیلم متوجه این تصمیم‌گیری درست توسط نولان شدم. اگر مدت زمان فیلم از این طولانی‌تر می‌بود، قطعاً از میزان هیجانی که به مخاطب وارد می‌کند، بسیاری از آن‌ها (از جمله خود من) سکته می‌کردند! دانکرک از همان ابتدا باعث ترشح آدرنالین در مخاطب می‌شود تا دقایق پایانی به این کار خود ادامه می‌دهد. نولان استاد ساخت سکانس‌هایی است که بیننده را دچار تپش قلب می‌کند؛ اما پیش از این فیلمی از او ندیده بودیم که تقریباً در تک‌تک لحظات فیلم این کار را انجام دهد. ویژگی دیگری از فیلم که بسیار قابل ستایش است، کم دیالوگ بودن آن است. داستان تقریباً در بیشتر صحنه بدون رد و بدل شدن هیچ کلمه‌ای جلو می‌رود؛ شاید زیباتر باشد که بگوییم نولان داستان فیلمش را با زبان سینما جلو می‌برد. و شاید همه‌ی این‌ها در مقابل ویژگی منحصر به فرد دیگری از این فیلم هیچ باشد. منظ آقای وین...ادامه مطلب

دنیای سینمایی دی‌سی شروع ناامیدکننده‌ای نداشت؛ البته اگر مرد پولادین را شروع آن بدانیم. خودِ من اسماً بتمن و سوپرمن: طلوع عدالت را آغاز آن می‌دانم. چون در هنگام تولید مرد پولادینقرار نبود چنین دنیایی خلق شود و شروع آن با فیلم دوم بود. فیلمی که اسمش آن‌قدر بزرگ هست که لازم نباشد به بزرگی دو شخصیت بتمن و سوپرمن اشاره کنم و از طرف دیگر انتظار هواداران آن‌ها برای دیدنشان روی پرده‌ی سینما؛ آن‌هم روبه‌ر آقای وین...ادامه مطلب

سکانس اول اتوبان حقانی، حوالی ساعت ۷ شب، حوالی آذر ماه ۹۴. ح گفته بود پاشو بیا کافه. ترافیک وحشتناک چهارراه جهان کودک. گوگل به من اخطار داده بود که حقانی نروم، بن‌بست است؛ اما گوش نکردم. هنوز نمی‌دانم چرا. یک ساعتی ترافیک من را معطل کرد. در حالی که چند صد متر بیشتر با مقصد فاصله نداشتم. توی ماشین مهدی یراحی آلبوم آخرش را می‌خواند. «برای تو این تموم شدن، عجیبه که انقد عادیه...» و من فکر می‌کردم که چرا بی‌خود و بی‌جهت درگیر بازی‌ای شده بودم که به من ربطی نداشت و همه‌ی چیزها روی سر من خراب شده بود. خودم را در موقعیت ترانه‌ای که یراحی می‌خواند قرار می‌دادم و تصور می‌کردم که موقعیت مثلاً جدی بوده آقای وین...ادامه مطلب

تلخ، تلخ، تلخی. با هیچ واژه‌ی دیگری نباید نوشتن درباره‌ی این فیلم را شروع کرد. فقط همین که من نوشتم. واقعاً فیلم تلخی است و هیچ کلمه‌ی دیگری حتی تراژدی نمی‌تواند عمق آن را توصیف کند. از همان فیلم‌هایی است که اگر اصغر فرهادی خودمان می‌ساخت، متهم به سیاه‌نمایی می‌شد! ولی خب خوشبختانه یا متأسفانه فرهادی این فیلم را نساخته و کنت لونرگان زحمتش را کشیده. پس چنین برچسبی به او نمی‌زنیم. اگر خود قصه را کنار بگذاریم، شیوه‌ی روایت آن فوق‌العاده است. ما شخصیت لی چندلر (کیسی افلک) را در زمان حال می‌بینیم و گذشته‌ی او در کنار روایت زمان حال او روایت می‌شود. فلش‌بک‌ها فوق‌العاده‌اند. از آن فوق‌العاده‌تر سبک آقای وین...ادامه مطلب

وقایع دهه‌ی شصت و پنجاه شمسی برای منی که در آن زمان در این دنیا نبوده‌ام و در عین حال به تاریخ معاصر ایران علاقه‌مندم، مسئله‌ی جذابی است که تا دهه‌ی حاضر در سینمای ما به آن پرداخته نمی‌شد. در موضوع صحت تاریخی وقایع هیچ بحثی ندارم. همه می‌دانیم که تاریخ را فاتحان می‌نویسند و همیشه موافقان و مخالفان زیادی وجود دارد. در سینما فیلمی را می‌پسندم که خوب باشد، هر چند روایتش به زعم بعضی تحریف‌شده باشد. شاید یکی از دلایلی که تا الان به سراغ این مسائل تاریخی نرفته بودیم، نداشتن یک کارگردان خوب و کاربلد بود. اگر آمریکایی‌ها برای به تصویر کشیدن تاریخشان کسی مثل اسپیلبرگ را دارند، ما هم شخص توانمندی به م آقای وین...ادامه مطلب

می‌خواستم یادداشتم را با عبارت «ما طرفداران دی‌سی کامیکس» آغاز کنم، اما کمی درباره‌اش فکر کردم و دیدم بی‌معنی است. البته که من شخصیت‌های دی‌سی را بیش‌تر می‌پسندم، اما از طرف دیگر هم همیشه عاشق دنیای سینمایی مارول بوده‌ام و تک‌تک فیلم‌هایش (کم‌وبیش) مرا مجذوب خود کرده. با دیدن فیلم‌های انتقام‌جویان ۱ و ۲ و دنبال کردن خبرهای ساخت قسمت‌های سوم و چهارم به کارگردانی برادران روسو (که مطمئنم فیلم‌های خارق‌العاده‌ای خواهند بود) غبطه خورده‌ام که چرا دنیای سینمایی دی‌سی در همان ابتدا بدجوری شکست‌خورده و یا چرا کسی مثل جاس ویدون را ندارد که بیاید و دنیایش را نجات دهد! این را از همین‌جا داشته باشید که آ آقای وین...ادامه مطلب

از زمانی که فیلم را دیدم، خودم را متعهد کردم به تبلیغ و نوشتن برایش. تا به امروز هر جا که توانسته‌ام از خوبی‌های این فیلم گفتم. فیلمی که با شایستگی تمام تا الان هفتمین فیلم پرفروش سال ۹۶ است. اما به نظرم برایش کم است. آن طور که باید و شاید برایش تبلیغ نشد و نمی‌شود و یکی از بهترین فیلم‌های سال دارد از دست خیلی از مخاطبان می‌رود. این را از منی داشته باشید که معمولاً سرخود فیلمی به کسی معرفی نمی‌کنم و اگر هم بکنم، شاید سالی یک یا دو فیلم ایرانی باشد: برادرم خسرو را حتماً ببینید. «برادرم خسرو» از آن فیلم‌نامه‌های پخته‌ای دارد که کاملاً مشخص و روشن است که نویسنده بر شخصیت‌ها و ویژگی‌های آن‌ها و آقای وین...ادامه مطلب

شاید به درستی بتوان این دهه‌ی سینمایی که در آن قرار داریم را دهه‌ی کامیک‌بوک‌ها و ابرقهرمانان نامید. دهه‌ای که نِردها (nerds)، فن‌بوی‌ها و فن‌گرل‌ها دیگر تمسخر نمی‌شوند که هیچ؛ تازه همه برای پاسخ به سوالاتشان به پیش این‌ها می‌روند و آن‌ها هستند که به آدم‌های مهمی تبدیل شده‌اند. در این بین، سال ۲۰۱۶ از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سالی که اهمیت فیلم‌های کامیک‌بوکی منتشرشده در آن بسیار بالاست. فیلم‌های «بتمن و سوپرمن: طلوع عدالت»، «جوخه انتحار» از دی‌سی و «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» از مارول. همه‌شان یک ویژگی مشترک دارند و آن این است که در ای آقای وین...ادامه مطلب